In het leven van jouw kindje zijn er verschillende momenten dat je moet gaan nadenken over een groter bed. Tegenwoordig is er steeds meer keuze: vanuit het ledikant naar een peuter- of juniorbed of meteen een groot eenpersoonsbed of misschien een vloerbed.
Waar doe je goed aan?

Ik wil je helpen om deze keuze te maken. Ik geef je daarbij info over de verschillende opties met de voor- en nadelen, zodat je zelf een goede keuze voor je kindje kan maken.

De keuze is afhankelijk van de leeftijd (en lengte) van jouw kindje maar ook van de behoefte van jouw kindje. Dus eigenlijk een hele persoonlijke keuze.

Vanaf de geboorte

De meeste ouders kiezen vanaf de geboorte voor een wieg of co-sleeper. Het is helemaal wat je zelf fijn vindt: het voordeel van een co-sleeper is dat je baby eigenlijk praktisch bij je in bed ligt, maar wel op een manier waardoor je zeker weet dat dit veilig is.
Een wiegje kan je natuurlijk ook tegen je bed aan zetten maar dan zit er nog wel iets tussen jou en jouw baby in.
Ik adviseer om de eerste 3-6 maanden met je baby op één kamer te slapen (rooming in). Dit is niet alleen veiliger (je kan sneller reageren op je kindje) maar ook fijner voor je eigen nachtrust, als je er ’s nachts uit moet om je kindje te voeden of troosten, hoef je niet zo ver.
Werkt rooming in niet voor je omdat je echt van álles wakker wordt: kijk dan eens of je samen kan slapen op de kamer van je kindje. Je kan dan kiezen voor een matras op de kamer van je kindje waar jij en je partner om en om kunnen slapen. Zo kan je toch samen slapen en kan je om en om een nacht doorslapen.

Als je voor een volledige Montessori opvoedstijl gaat, dan zou een vloerbed een optie kunnen zijn. Sommige ouders kiezen hiervoor al vanaf de geboorte.
Een vloerbed ligt, zoals de naam al doet vermoeden, direct op de vloer of in ieder geval heel laag bij de vloer. Ze zijn er ook met een uitvalbescherming, dat biedt misschien net even een zekerder gevoel. Deze uitvalbescherming is vaak aan 1 zijde niet over de hele lengte. Vind je dat geen fijn idee? Zet het bedje dan omgekeerd tegen een muur (dus de open zijde tegen de muur). Let er hierbij wel op dat er geen plekjes zijn waar je kindje bekneld kan raken. Ik ga later in deze blog verder in op de keuze voor een vloerbed.

In de meeste situaties laten ouders hun jonge baby toch in een wieg of co-sleeper slapen.
En op een zeker moment wordt dit bedje echt te klein voor jouw baby.

Dan komt de eerste keuze al: welk bedje volgt?

In de regel zie ik veel dat de babykamer al helemaal af is voordat je kindje daarin gaat slapen. In veel gevallen staat hier ook al een ledikant.
Dit is in de meeste gevallen ook wel de beste keuze voor een opvolgbed. Zou je een veel groter bed kiezen, dan kan deze toch wel erg groot aanvoelen en minder geborgenheid bieden.
Waar je vooral rekening mee wil houden is dat het bedje veilig is.
De afstand tussen de spijlen mag tussen de 4,5 en 6,5 centimeter zijn. De bodem van het bedje moet omlaag kunnen zodat jouw kindje niet uit bed valt als hij of zij gaat optrekken en je kiest voor een stevig matras. Een te zacht matras zou gevaarlijk kunnen zijn omdat je kindje met het gezichtje in de matras kan komen.

Wanneer maak je de overstap van het ledikant naar een groter bed?

Dit is een van de meest gestelde vragen. Er zijn ook verschillende meningen over. Het is erg persoonlijk welke keuze je hierin maakt.

Een logische stap van een ledikant is die naar een peuterbed of juniorbed.
Het hangt een beetje van het moment van de overstap af, welke keuze je kan maken maar ligt ook aan jouw persoonlijke voorkeuren.

De opties:
Een peuterbed is 70 x 140 en dus niet eens heel veel groter dan de meeste ledikantjes (die 60×120 zijn).
Een juniorbed is 70 x 160, een maatje langer dus. Tegenwoordig ook veel 80 x 160, nèt even royaler, echt een fijn maatje.

Een eenpersoonsbed is meestal 90 x 200.

Een montessori vloerbed is er in verschillende afmetingen.

De meeste houten kinderbedden van Petit Puk, kan je in vele maten bestellen. Dit is natuurlijk hartstikke handig wanneer jouw kindje naar een groter bed gaat maar de standaard maat net niet lekker past. Extra makkelijk, Petit Puk zorgt altijd voor een passend matras op maat.

Het peuterbed of juniorbed

De meeste winkels adviseren peuter- (of junior-)bedden vanaf 2 jaar. Maar wanneer is nou eigenlijk het juiste moment? Dat ligt een beetje aan je kindje, opvoedstijl en eigen voorkeur.
Zoals ik al eerder benoemde, kan je vanaf de geboorte al kiezen voor een Montessori vloerbed.
Dit kan ook een keuze zijn als je kindje het ledikantje ontgroeid is.

Het montessori vloerbed

Een Montessori vloerbed kan dus eigenlijk altijd maar houd er wel rekening mee dat je dan iets anders in bedtijd en slapen moet (gaan) staan:

Voordat kinderen 2,5-3 jaar zijn is het vermogen om de denkbeeldige grens te begrijpen nog niet helemaal ontwikkeld. Dus simpel gezegd: als jouw kindje fysiek uit bed kán, is de kans ook heel groot dat hij of zij dat zal doen. Een kamer met een vloerbed moet dus extra veilig zijn:
– alles wat interessant kan zijn om te pakken weghalen of laag zetten;
– alle stopcontacten beveiligen, losse snoeren, linten of touwen waar je kindje bij kan weghalen
– de deur kan niet open gemaakt worden (en zo wel: dan moet je hele verdieping dus extra veilig zijn)
– kasten vast aan de muur (zodat je kindje deze niet om kan trekken);
– voor je eigen sanity: de kleertjes in de kast misschien niet zo toegankelijk en zichtbaar want anders sta je elke dag de kast opnieuw in te ruimen 😉 Je kindje gaat -zeker in het begin- op ontdekkingstocht door de kamer. Daar moet je tegen kunnen. Het idee vanuit Montessori (help mij het zelf te doen), is dat je kindje zelf kan bepalen wanneer het een goed moment is om te slapen en het bed op zal zoeken.
Je moet hier dus relaxed in kunnen staan en het moet bij zowel jou als jouw kindje passen.

Liever geen ontdekkingstochten? 

Kies dan voor de overgang naar een groter bedje als jouw kindje echt niet meer past in het ledikant, probeert er uit te klimmen of wanneer hij of zij 2,5/3 jaar is.
Kindjes vanaf 2,5/3 jaar hebben het vermogen om de denkbeeldige grens te begrijpen en je kan dan dus uitleggen dat hij of zij in bed moet blijven. Je kan hiervoor eventueel gebruik maken van een slaaptrainer. Een slaaptrainer is een speciaal lampje die aangeeft wanneer het tijd is om op te staan (groen) of nog in bed te blijven (rood).
Kies voor een bedje dat geborgen voelt, dus een peuter- of juniorbed. Dit kan dan dus ook een Montessori vloerbed zijn.
Eventueel kan je een huisjes bed kiezen. Een bedhuisje kan je nog extra aankleden met gordijntjes voor een extra knus en geborgen gevoel.
Ik raad altijd aan om -zeker als je kindje nog moet wennen aan de overgang van ledikant naar een groter bed- te kiezen voor een uitvalbeveiliging. Zo lig je zelf ook wat geruster. Bij een Montessori vloerbed is een uitvalbeveiliging voor peuters minder belangrijk.

Bij peuters zou ik er nog niet voor kiezen om meteen naar een eenpersoonsbed van 90×200 te gaan. Ook al lijkt dit praktisch: zo’n bed voelt vaak wel erg groot voor je kindje. Kies liever ook niet voor een meegroeibed met een matras dat uit verschillende delen bestaat: dit biedt geen fijne ondersteuning en er ontstaan kieren.

Wat zijn GEEN goede momenten voor de overgang naar een groter bed:

• Je kindje moet het ledikant afstaan aan een broertje of zusje dat op komst is. Dit is al zo’n grote verandering, dat je niet het gevoel moet geven dat je kindje letterlijk plaats moet maken
• Midden in een drukke periode: Sint, kerst, verhuizing, enz.

(Half)hoogslaper of stapelbed

Ik krijg ook veel de vraag wanneer je kan kiezen voor een (half)hoogslaper of stapelbed.
In sommige gevallen is dit wel een fijne keuze: zeker bij wat kleinere kamers of kindjes die een kamer delen. Het ligt natuurlijk erg aan de ontwikkeling van jouw kindje. Uiteraard is het van belang dat jouw kindje goed zelfstandig de trap op én af kan. Maar sommige kindjes kunnen dit al prima als ze 2,5 jaar zijn. Toch zou ik wachten tot je kindje 4-6 jaar is voor je hem of haar hoog laat slapen. De motoriek is toch verder ontwikkeld en jouw kindje is wat meer geklauter gewend.
Persoonlijk vind ik een trap aan de korte zijde van het bed veiliger dan aan de lange kant. Dus als je daar de ruimte voor hebt, zou ik dat kiezen.

Wil je op termijn toch een hoogslaper maar is je kindje nu nog te jong? Kies dan voor een stapelbed, die om te bouwen is naar hoogslaper. Zoals de Mickey en Jardin van Petit Puk.
Zo heeft je kindje een geborgen huisje om in te slapen en kan je de bovenste verdieping ongebruikt laten of er een speelplaats voor overdag van maken (door er bijv. een plaat hout in te leggen).
Zodra je kindje oud genoeg is, bouw je het bed om tot een hoogslaper. Een super duurzame keuze dus!

Bij je kindje op de kamer blijven

Jij bent niet de enige ouder die regelmatig op de kamer van je kindje moet blijven tot hij of zij slaapt. Gebeurt dit voor jou vaker? Maak het jezelf comfortabel. Kijk naar het draagvermogen van een bed en houd er rekening mee dat je in sommige gevallen op een apart matras (of luie stoel) in de kamer zal moeten blijven. Wil je kindje bijvoorbeeld heel graag een hoogslaper: leg dat goed uit dat je niet bij hem of haar in bed kan kruipen. Bij een Montessori vloerbed is dit (mits je niet over het maximale draaggewicht heen gaat samen) makkelijker.
Petit Puk heeft houten kinderbeddenen door dit natuurlijke materiaal, kan het niet altijd een volwassene dragen. Sommige bedden gaan wel tot 100 kg, dus dat is dan een goede keuze als je graag nog even bij je kindje in bed wil kruipen.

Extra opbergruimte of een extra slaapplaats

Heb je niet zoveel opbergruimte of wil je snel een extra slaapplaats kunnen creëren? Kies dan voor een lade (met matras).
Wat daar echt een mega pluspunt van is: je kan er ook zelf gaan liggen. Je ligt dan super dicht bij je kindje en is een heel stuk comfortabeler dan naast je kind op de vloer zitten.
De extra opbergruimte is ook mega handig, als er geen matras in ligt, voor beddengoed bijvoorbeeld. Maar je zou er ook speelgoed of iets anders in op kunnen bergen.